MEEGEGAAN

Er was eens een jonge vrouw, zo rond de 21 jaar, die was "meegegaan" met een aardige jongeman, die haar uitnodigde voor een gezellig feestje op de ambassade, Een gezellig feestje was het, voor de drie mannen daar aanwezig maar niet voor de jonge vrouw.
Na een tweetal maanden werden voor haar de gevolgen duidelijk. Maar ja, in 1965 was het haar fout, zij was "meegegaan."
Zij besloot om haar kindje af te staan ter adoptie en via de FIOM werden alle maatregelen getroffen.
De bevalling vond plaats in Leiden en nooit heeft zij haar dochtertje mogen zien.
Binnen een jaar is weer bevallen en heeft met niemand over haar zwangerschap gesproken, tot de bevalling. Tijdens de zwangerschap ging het leven langs haar heen, zij "stond erbij en keek ernaar." 
Haar zoon en zij hebben een goed leven gehad. Wel was daar ieder jaar op de geboortedag van haar dochter extra het gevoel van verlies en pijn. Op de 21e verjaardag van haar dochter is zij met schoonzusjes en vriendinnen gaan eten, om het te "vieren."  Haar dochter was nu meerderjarig. De reeds lang sluimerende wens om contact te zoeken , om haar te leren kennen, kwam steeds sterker naar boven. Na een telefonisch onderhoud met de FIOM  zou er een persoonlijk contact volgen met iemand van de FIOM. Ook daar moest zij weer in "meegaan"," alle rechten had zij immers afgestaan.
Op een dinsdag zou het zover zijn maar op de vrijdag ervoor verongelukte haar zoon.
Alle contacten werden verbroken want de nu niet meer zo jonge vrouw, wilde niet het gevoel geven dat nu haar zoon er niet meer was, haar dochter er wel mocht zijn.
Jaren van verdriet , gemis en pijn zijn voorbij gegaan. Met veel liefdevolle steun van familie en vriendinnen kon zij het leven weer aan.
Uiteindelijk is het contact weer gezocht en gelegd. De FIOM wilde echter niet vermelden dat het contact al eerder gezocht was. Daarin konden zij niet "meegaan."
De contacten werden geen succes. Na een aantal ontmoetingen werden alle pogingen stelselmatig afgeweerd.
De inmiddels oude vrouw, heeft enkele malen geprobeerd via google het leven van haar dochter te volgen.
Zo ook weer op 24juni jl. waar zij tot haar grote verdriet en immens geschokt, de  overlijdensadvertentie van haar dochter onder ogen kreeg, van ruim een jaar geleden.
Zij, die haar het leven schonk, werd niet de moeite waard geacht hiervan op de hoogte gebracht te worden.